Выбралі шэсць беларускіх музеяў, пра якія ты маг(-ла) не ведаць. А дарма! Іх дакладна варта ўключыць у маршрут свайго падарожжа па Беларусі: тут унікальныя старажытныя артэфакты і традыцыйная культура, якую беражліва ахоўваюць.
Музей рэдкай кнігі
Гомель, Пл. Перамогі, 2а
Калісьці ўбачыць кніжную калекцыю Паскевічаў маглі толькі асвечаныя гамельчукі. Цяпер доступ да фамільных каштоўнасцяў адкрыты для ўсіх – у музеі рэдкай кнігі. Дарэчы, «рэдкай» у назве – не для клікбэйта. Экспанаты тут насамрэч ўнікальныя: з гісторыяй у некалькі сотняў гадоў і геаграфіяй у некалькі дзясяткаў краін.
Большасць кніг у музеі – з XIX-XX стагоддзяў. Але ёсць і зусім рарытэтныя выданні. Напрыклад, збор канцон Франчэска Петраркі, апублікаваны ў Венецыі ў 1547 годзе, або «Таямніцы беззаконня або Гісторыя папства» Філіпа дэ Морнэ з Францыі 1610-х.
Галоўныя прадметы гонару у музеі – старадрукаваныя кнігі і мініяцюрныя выданні. Іх, дарэчы, можна не толькі паглядзець, але і выкарыстоўваць – для навуковых і даследчых мэтаў (а раптам захочаш!).
Сайт
Музей гісторыі рэлігіі
Горадня, вул. Замкавая, 16
У гэтага музея быў цікавы шлях: адкрываўся ў Полацку, але пазней пераехаў у Горадню, пачынаў як музей атэізму, перакваліфікаваўся ў музей гісторыі рэлігіі. Цяпер гэта, хутчэй, пляцоўка, якая аб'ядноўвае культуры.
Музею амаль 50 гадоў. За гэты час яго калекцыя павялічылася ў дзясяткі разоў – цяпер яна ўключае тысячы экспанатаў. Гэта рукапісы, карціны, скульптуры, манеты…
Тут, дарэчы, не толькі выстаўляюць тэматычныя экспазіцыі, але і праводзяць івэнты, лекцыі, заняткі, экскурсіі, квэсты, канцэрты – увогуле, прапануюць шмат усяго класнага!
Сайт | Instagram
Музей традыцыйнага ткацтва Паазер'я
Полацк, вул. Войкава, 1
У гэтай непрыкметнай хатцы ў прыватным сектары Полацка хаваецца гісторыя ткацтва Паазер'я – рэгіёна, які ахоплівае сем раёнаў Віцебскай вобласці. Музей сціпла называюць «кутком беларускасці», дзе абяцаюць «дапамагчы спазнаць сябе праз мінулае і падзяліцца таямніцамі і сакральнымі ведамі».
Сайт travelblog.cc - агрегатор статей из открытых источников. Источник указан в начале и в конце анонса. Вы можете пожаловаться на статью, если находите её недостоверной.
Вось і прыйшлі доўгачаканыя сонечныя дні, а мы публікуем афішу, якая дапаможа напоўніць іх цёплымі ўспамінамі. У першы вясновы месяц адпраўляемся гукаць вясну, аб'ядацца блінамі, закупляцца ў рамеснікаў, слухаць жывую музыку і даследаваць Палессе. У падборцы – падзеі, якія пройдуць не толькі ў абласных гарадах, але і ў мястэчках і вёсках.
Калісьці некаторыя з гэтых славутасцяў Беларусі былі містычнымі занядбанкамі – а сёння прымаюць падарожнікаў у раскошных адноўленых залах. Сабралі фатаграфіі знакавых месцаў у розныя гады – каб убачыць іх (часта кардынальныя) змены.
Городские власти Амстердама предложили перенести знаменитый квартал красных фонарей из центрального района города на окраину и представили план этого процесса.
У Беларусі ёсць мноства важных помнікаў архітэктуры, якія цяпер стаяць закінутыя і нікому не патрэбныя. Кожны год мясцовыя ўлады выстаўляюць іх на аўкцыёны, а некаторыя будынкі гатовыя аддаваць у карыстанне бясплатна (з шэрагам умоў па захаванні культурнай каштоўнасці, само сабой). Але гады ідуць, аб'екты прыходзяць у непрыдатнасць, а выкупляць і аднаўляць іх ніхто не спяшаецца. Мы выбралі дзевяць асабліва цікавых пабудоў, якім цяпер шукаюць новых уладальнікаў. Раптам табе захочацца адрадзіць выдатную гісторыю!
Одна из наших традиций, когда приезжаем в Лондон – обед в китайском квартале. Когда-то этот квартал и его рестораны стали для нас открытием. Тогда, в конце 90х, в Москве активно открывались китайские рестораны, они были очень дорогими и пафосными. Попав в лондонский, мы поняли, что тут все по-другому.
Хорошенько прошерстили достойные онлайн-издания на наличие интересных статей про города и архитектуру. Читай, если любишь урбанистику так же, как и мы.
Современное искусство, модные шоурумы, уличная еда и кофе самой последней волны – рассказываем о проекте Alserkal Avenue, который стал одним из самых заметных культурных центров на Ближнем Востоке и отличной иллюстрацией того, что Дубай – это далеко не только «тяжелый люкс».